Gazze'nin Direnişi – Gazze'ye Uzanan El, Bir Hayatı Yeniden Yeşertir

Gazze... Acının, yokluğun ve çaresizliğin coğrafyası.
Burada geçen her gün, sadece takvim yapraklarında bir iz bırakmıyor; aynı zamanda ölümün soğuk nefesinden, açlığın yakıcı alevinden, kışın dondurucu ayazından ve umutsuzluğun derin kuyusundan kaçışın sayısız hikayesini de barındırıyor.

Her yeni gün, kapanan bir kapı, yıkılan bir yuva, kuşatılan bir hayal demek.
Burada onur, gösterişli bir evin büyüklüğüyle değil, vaktinde ulaşan bir çuval unun bereketiyle, annelerin feryadını dindiren bir şişe yağın şefkatiyle ölçülüyor.

---

Ama işte tam da bu sessizliğin ortasında, küçük bir koli beliriyor…

İçinde sadece gıda yok; umut var, dayanışma var, hayatta kalma mücadelesine bir el uzatma var.

Yardım kolileri, Gazze’nin suskun kahramanlarıdır.
Kapı çalmazlar; umutla içeri girerler.
Doyurdukları midelerden önce, kırılan kalpleri onarırlar.
Bir torba un, bir şişe yağ, bir kutu ilaç…
Kulağa basit gibi gelse de, Gazze’de bunlar bir hayatın yeniden filizlenmesi demektir.

---

Her Koli, "Yalnız Değilsiniz" Diyen Bir Mektuptur

"Yardım" kelimesi çoğu zaman eksik kalır. Çünkü bir koliyi ulaştırmak, sadece fiziksel bir ihtiyaç karşılamak değildir.
Bu, annenin gözünde yaş yerine sevinç koymak; çocuğun aç karnını değil, kırılan hayallerini doyurmaktır.

Bir sabah, Gazze'nin yıkılmış mahallelerinden birinde, Ayşe anne eline ulaşan yardım kolisine sarılırken şöyle fısıldar:

“Üç öğün yemek çıktı bu koliden… İlk kez çocuklarıma ‘Bugün ne yemek istersiniz?’ diye sordum.”

Bu cümlede ne rakam var, ne istatistik…
Ama içinde bir hayat var.
Bir annenin, evlatlarına karşı yeniden hissettiği gücün hikâyesi…

Bu sadece Ayşe'nin değil, yüzlerce, binlerce ailenin hikâyesi.
Her koli, o evlerde sadece yemek değil; huzur, onur ve yaşama sevinci taşır.

---

Gazze Neden Şimdi Daha Fazla Yardıma Muhtaç?

Gazze’de kriz, bir olay değil; bir yaşam biçimi hâline geldi.

• Nüfusun %80’inden fazlası yoksulluk sınırının altında yaşıyor.

• Elektrik yok, su yok, ilaç yok…

• En temel ihtiyaçlar lüks hâline geldi.

Bu yüzden, bir yardım kolisi artık "yardım" değil; yaşama tutunmanın son ipi oldu.

Sen, Çaresizliğin İçindeki Umutsun

Evet, sen bu satırları okurken Gazze’de bir çocuk aç uyuyor olabilir.
Ama sen, onun kaderini değiştirebilirsin.

Belki bombaları durduramazsın, evleri yeniden inşa edemezsin…
Ama bir kolinin içine umut yerleştirebilirsin.

Çünkü bazen bir koli, bir devrimdir.

Gazze’nin ihtiyacı sadece geçici bir merhamet değil; kalıcı bir dayanışmadır.
Unutma, karanlığı tam anlamıyla yok edemeyebilirsin ama elindeki ışıkla bir yol aydınlatabilirsin.